یاف

«لغت نامه دهخدا»

(ص) یافه. بیهوده. (آنندراج) (مؤید الفضلاء). بیهوده و یاوه و باطل. (از ناظم الاطباء). || گمشده. (آنندراج) (مؤید الفضلاء). رجوع به یافه شود.