یاقوت پر

«لغت نامه دهخدا»

[پَ] (ص مرکب) دارای پر یاقوتین.
- مرغ یاقوت پر؛ کنایه از آتش است.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر