آردی روغن

«لغت نامه دهخدا»

[رَ / رُو غَ] (اِ مرکب)حلوای آردی. حلوا که از آرد گندم کنند :
آردی روغن و حلوای برنجی و زلیب
مرد کاری چو بچنگال زنی اول بار.
بسحاق اطعمه.
آردی روغن برم لال آمده ست
نام من از غیب چنگال آمده ست.
بسحاق اطعمه.