آرسته

«لغت نامه دهخدا»

[رَ تَ / تِ] (ن مف) مخفف آراسته. مزین :
ایا ببزمگه آرسته تر ز صد حاتم
ایا بمعرکه مردانه تر ز صد سهراب.فرخی.
بنام و کنیتت آرسته بادا(1)
ستایشگاه شعر و خطبه تا حشر.عنصری.
(1) - ن ل: آراسته باد.