آزا

«لغت نامه دهخدا»

(اِ) در فرهنگهای فرانسوی در ریشهء کلمهء آسافوتیدا(1) به معنی انقوزه مینویسند که اصل این کلمه از آزای فارسی به معنی راتیانج و رخبینه، و فوتیدای لاطینی بمعنای گنده است.
(1) - Asa-fatida. Assa-fatida.