آسموغ

«لغت نامه دهخدا»

(اِخ) نام دیوی از تابعان آهرمن که سخن چینی و دروغ گفتن میان دو کس و جنگ انداختن دو تن بدو متعلق است. (جهانگیری). آشموغ :
گفته اش جملگی دروغ بود
او سخن چین چو آسموغ بود.طیان.
چنین قصه ها خود نباشد دروغ
نماند بافسانهء آسموغ.
؟(از کتاب موسوم بخرم بهشت، از انجمن آرا).