آسیاچرخ

«لغت نامه دهخدا»

[چَ] (اِ مرکب) آسیا که بقوت باد گردد. بادآس. آسیای بادی : و دیگر [ از خواص سیستان ] آنکه در آنجا آسیاچرخ کنند تا باد بگرداند و آرد کند و بدیگر شهرها ستور باید یا آسیاء آب یا به دست آسیا کنند. (تاریخ سیستان). و رجوع به چرخباد شود.