«لغت نامه دهخدا»
[اِ] (ع مص) اَجدَرَ الشجر؛ برآمد بر آن مانند نخود. (منتهی الارب). || جَدَرناک گردیدن زمین، و آن گیاهی است که در ریگ روید: اَجدَرَ المکان. (منتهی الارب). || نمودار شدن سرهای گیاه مانند جدری. جَداره. (منتهی الارب). || آماهیدن. آماسیدن. تَوَرُّم.