«لغت نامه دهخدا»
[اَ دَ] (ع ن تف) نعت تفضیلی از جدب: اجدب من برهوت؛ که در آن رفاه و فراوانی نعمت نباشد. مؤنث: جُدْبی. ج، اَجدُب.
