احتیاص

«لغت نامه دهخدا»

[اِ] (ع مص) احتیاص رحم ناقه؛ بسته بودن زهدان او که فحل بر او قادر نشود. بند شدن زهدان که فحل گشنی کردن نتواند. || حزم و هوشیاری و آگاهی در کار. احتیاط.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر