احرص

«لغت نامه دهخدا»

[اَ رَ] (ع ن تف) حریص تر: و لتجدنَّهم احرص الناس علی حیوه. (قرآن 2/96).
- امثال: احرصُ من ذَرّه .
احرصُ من کلب علی جیفه .
احرصُ من کلب علی عَرْق (عَرْق استخوانی است که بر آن گوشت باشد) .
احرصُ من کلب علی عِقی . (مجمع الامثال میدانی).