آبدهان

«لغت نامه دهخدا»

[دَ] (ص مرکب) آنکه سِر نگاه نتواند داشت: آبدهانی است که سخن نگاه نتواند داشت. (نفثه المصدور، در صفت قلم).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر