«لغت نامه دهخدا»
[اَ مَ] (اِخ) ابن حسن بن قاضی الجبل حنبلی مکنی به ابوالعباس و ملقب بقاضی القضاه شرف الدین. قطعه ای از اول منتفی مجدالدین را به نام قطرالغمام فی شرح احادیث الاحکام شرح کرده است و نیز الفائق فی فروع الحنبلیه و تنقیح الابحاث فی رفع التیمم للاحداث از اوست. وفات وی771 ه . ق. بود.