«لغت نامه دهخدا»
[اَ مَ] (اِخ) ابن عبدالله بن عبدالرحیم بن سعیدبن ابی زرعهء قمی برقی مولی الزهری. او از موالی بنی زهر و مکنی به ابوبکر و از مردم برقه قریه ای به شهرستان قم است و به ابوبکر برقی معروف است. یاقوت گوید دیگری نیز از مردم برقهء قم هست احمدبن محمد و تمیز این دو بر من مشکل است لکن چنانکه یافتم نقل کردم و شک نیست که این دو از یک خاندانند و خدای تعالی داناتر است. و احمد را دو برادر دیگر بود و هر سه برادر از اهل علم باشند یکی ابوبکر احمد و دیگری ابوسعید عبدالرحیم و سومین احمد صاحب ترجمه و هر سه از عبدالملک بن هشام روایت مغازی کرده اند و در کتاب اصفهان حمزه در فصلی که ذکر اهل ادب و لغت کند گوید: احمدبن عبدالله برقی از رستاق برق رود قم است و او یکی از روات لغت و شعر است. وی در قم اقامت گزید و برادرزادهء او ابوعبدالله برقی بدانجا خروج کرد سپس ابوعبدالله باصفهان رفت و در اصفهان توطن گزید. و باز یاقوت گوید در کتاب جمهره النسب خواندم که ابن حبیب گوید: مرا خبر داد ابوعبدالله برقی (و او اعلم مردمان قم بود به نسب اشعریین) که ابن کلبی در سه حی از احیاء اشعریین بخطا رفته است و این سه این است: لسن، و صحیح آن اسن است و مراطه، و صحیح آن امراطه است و زکاز و صحیح آن رکاز است.