احمد

«لغت نامه دهخدا»

[اَ مَ] (اِخ) ابن علی بن احمد. معروف به ابن سیمکه شروانی و او مردی فاضل و ادیب بود و صاحب تلخیص الاَثار ذکر او آورده است. متوفی به سال 504 ه . ق. (؟). (روضات الجنات ص77).