احمد

«لغت نامه دهخدا»

[اَ مَ] (اِخ) ابن محمد بن حسن شافعی. قاضی امین الدین. او راست: انس فی فضائل القدس که در آن بر کتاب ابن عم خود جامع المستقصی اعتماد و در 603 ه . ق. بر او قرائت کرده است.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر