«لغت نامه دهخدا»
[اَ مَ] (اِخ) ابن محمد بن رستم المدینی. مکنی به ابوعلی یکی از بزرگان رجال اصفهان. او در زمان المقتدر بالله میزیست و وی بر بنای جامع کبیر عتیق افزوده است. و او راست: فان عسیرات الامور منوطه بیسرین صارا عمده لرجائکا و لیس صحیح الرای من ظن انه اذا نابه شی ء یدوم کذلکا. رجوع محاسن اصفهان مافروخی ص1 و 11 و 46 و 84 شود.