«لغت نامه دهخدا»
[اَ مَ] (اِخ) ابن محمد دارمی، مکنی به ابوالعباس مصیصی و معروف به نامی. شاعر عرب در دربار سیف الدوله حمدانی و از مدّاحان او بود. وی در طبقهء ابوالطیب متنبی محسوب است. وفاتش به سال 399 یا 371 ه .ق . بحلب اتفاق افتاد.