«لغت نامه دهخدا»
[اَ مَ] (اِخ) ابن محمد الصلحی، مکنی به ابوالخطاب. او ادیبی فاضل و کاتبی نیکوخط و صاحب شعری رقیق و سائر در السنه است. ابوسعد در مذیل ذکر او آورده و این دو بیت از اشعار اوست: یا راقد العین عینی فیک ساهره و فارغ القلب قلبی فیک ملاَن انی اری منک عذب الثغر عذّبنی و اسهر الجفن جفن منک وسنان.