احمد

«لغت نامه دهخدا»

[اَ مَ] (اِخ) ابن محمد طوسی، مکنی به ابومحمد. محدّث. حاکم گفته است: او در حفظ و وعظ یگانهء عصر بود و صحیحی بوضع صحیح مسلم کرده است. وفات وی بسال 339 ه .ق . بود.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر