«لغت نامه دهخدا»
[اَ مَ] (اِخ) ابن مکی، نجم الدین. یکی از فضلاء و اذکیای زمان خویش. او در فقه و اصول و طب و فلسفه و عربیت استاد بود و در 699 ه .ق . درگذشت.
