«لغت نامه دهخدا»
[اَ مَ] (اِخ) ابوحامد، ملقب به بهاءالدین. او راست: کتاب مناقضات. و حاجی خلیفه گوید: و لما وقف علیها الشیخ تقی الدین السبکی انشد لنفسه: ابوحامد فی العلم امثال انجم و فی الفقه کالابریز اخلص بالسبک فأولهم من اسفراین نشوه و ثانیهم الطوسی و ثالثهم سبکی. و الظاهر ان مراده بالاسفراینی ابواسحاق و بالطوسی الغزالی و کان لهما ایضاً تألیفان فی ذلک تعرّض لهما ابوحامد فی تألیفه.