«لغت نامه دهخدا»
[اَ مَ] (اِخ) بَرمَک. لغت نامهء اسدی بیت ذیل را از احمد برمک برای کلمهء ملک بمعنی سپیدی بن ناخن شاهد می آورد: ملک از ناخن همی جدا خواهی کرد دردت کند ای دوست خطا خواهی کرد.