«لغت نامه دهخدا»
[اَ مَ] (اِخ) سَلَقی ابن روح مکنی بابوعمرو منسوب به سلقیه در ساحل انطاکیه. مسعودی گوید که آثار سلقیه تا عصر ما باقی است. و احمد شاعری است و بحتری را هجا گفته است. (تاج العروس مادهء س ل ق).