آلوسن

«لغت نامه دهخدا»

[سَ] (اِ) قسمی زردآلوی لطیف :
پس بخور مطبوخ آلوسن تو زود
تا کند تسکین برد و هم خمود.
حکیم شیرازی (از شعوری).