«لغت نامه دهخدا»
[دَ / دِ] (ن مف / نف) متوَرّم. منتفخ. متهبج. آماهیده. بادکرده. ورم کرده. پُف کرده. برآماسیده. تمیده: باثع الشفه؛ آماسیده لب. (ربنجنی).
