«لغت نامه دهخدا»
[اِ حَ] (ع فعل امر) بصیغهء امر یعنی رحم کن. ببخشای: اِرْحَمْ یا اَرحم الراحمین؛ ببخشای ای بخشاینده تر بخشایندگان. -ارحَم تُرْحَمْ؛ ببخشای تا بخشاییده شوی : بی رحمتم اینچنین چه ماندی اِرْحَمْ تُرْحَمْ مگر نخواندی.نظامی.