ارخص

«لغت نامه دهخدا»

[اَ خَ] (ع ن تف) نعت تفضیلی از رخیص. ارزانتر.
- امثال: ارخص من التراب.
ارخص من التمر بالبصره.
ارخص من الزبل.
ارخص من قاضی مُنی؛ و ذلک انّه یصلی بهم و یقضی لهم و یغرم زیت مسجدهم من عنده. (مجمع الامثال میدانی).
|| سست تر. نرم تر.