آن

«لغت نامه دهخدا»

(ع پسوند) ان. علامت تثنیه در حال رفع: اَبَوان. توأمان. شِعْرَیان. فرقدان. مَلَوان :
شده شِعْرَیانش چو دو چشم مجنون
شده فرقدانش چو دو خد لیلی.منوچهری.
چو پاسی از شب دیرنده بگذشت
برآمد شِعْرَیان از کوه موصل.منوچهری.
ای نیاموخته ادب زَ ابوان
ادب آموز زین پس از ملوان.سنائی.
دروغ راست نمای است در ولایت شاه
ز عدل او بره با گرگ توامان گفتن.سوزنی.
زآنروی که روزی از فراقت
با سال تمام توأمانست.انوری.