اردشیر

«لغت نامه دهخدا»

[اَ دَ / دِ] (اِخ) نام پسر گشتاسب کیانی و او در جنگ با تورانیان کشته شد :
نخستین کی نامدار اردشیر
پسِ شهریار، آن نبرده دلیر
پیاده کند(1) ترک چندان سوار
کز اختر نباشد مر آن را شمار
ولیکن سرانجام کشته شود
نکونامش اندرنوشته شود.دقیقی.
(1) - ظ: کشد.