اردنس

«لغت نامه دهخدا»

[اُ دُ نِ] (اِخ)(1) محرک شورشی بزمان اسکندر و اسکندر آنگاه که به کرمان شد (325 ق.م.) او را با خود برد. (ایران باستان ص 1863).
(1) - Ordones.