ارزراسپ

«لغت نامه دهخدا»

[اِ رِزْ] (اِخ) (در اوستا: ارزراسپه(1)، به معنی دارندهء اسب راست رو) نام دو تن از پارسایان است که در فروردین یشت، بندهای 121-122 به آنان درود فرستاده شده است. (فرهنگ ایران باستان تألیف پورداود ج 1 ص 228 ح).
(1) - Erezraspa.