«لغت نامه دهخدا»
[اَ سَ] (ع ص) دردمند نیام چشم. (منتهی الارب). تباه پلک. (تاج المصادر بیهقی). آنکه پلک او بیمار است. مؤنث: رَسْعاء. ج، رُسع.
