ارشک

«لغت نامه دهخدا»

[اَ شَ] (اِخ) جوان(1)، بقول بعض مورخین ارمنی. وی پسر ارشک بزرگ بود. و در زمان پدر بحکومت ارمنستان رسید و پس از وی در شهر مِدزپین (نصیبین) با برادر خویش وال ارشک بر تخت ارمنستان نشست و سلطنت او 42 سال بود. (ایران باستان ص 2596 و 2597).
(1) - موسی خورنی گوید که این ارشک جوان را وال ارشک مینامیدند و او برادر ارشک بزرگ پادشاه پارت بود.