آن کس

«لغت نامه دهخدا»

[کَ] (صفت + ضمیر مبهم) آن آدمی. آن شخص، به معنی «مَن» عرب :
چنین گفت آن کس که پیروز گشت
سر بخت او گیتی افروز گشت...فردوسی.
که اسفندیار از بنه خود مباد
نه آن کس بگیتی کز او هست شاد.فردوسی.
و شریف آن کس تواند بود که خسروان روزگار وی را مشرّف گردانند. (کلیله و دمنه).