ارطی

«لغت نامه دهخدا»

[اُ] (معرب، اِ)(1) شریان بزرگ که از دل برآمده است و دو شاخ از وی برخاسته است، یک شاخ که بزرگتر است گرد دل اندرگشته است و اندر وی پراکنده شده و شاخ دیگر سوی تجویف راست دل آمده و اندر وی پراکنده شده است و باقی به دو بخش شده است یکی بزرگتر و یکی خردتر، بزرگتر سوی زیر فرود آمده است و دیگر بسوی بالا آمده است باذن الله عز و جل. (ذخیرهء خوارزمشاهی). آوُرتی. آرطی. ام الشرائین. آئورت. رجوع به آوُرتی شود.
(1) - Aorte.