«لغت نامه دهخدا»
[اَ فَ] (ع ص) آنکه نیکو نتواند جامه پوشید. (منتهی الارب). آنکه جامه را نیکو پوشیدن نتواند. || آنکه نیکو نتواند کاری کردن. آنکه نتواند هر کاری را نیکو کند. (منتهی الارب). آنکه هرکاری را نیکو کردن نتواند. مؤنث: رَفلاء.