«لغت نامه دهخدا»
[اِ قِ] (ع مص) پیسه گردیدن. (منتهی الارب). سیاه سپید شدن. ارقیطاط. || ارقطاط عَرفَج؛ برگ برآوردن گرفتن شوره طاق. (منتهی الارب).