ارکله

«لغت نامه دهخدا»

[اِ رِ لِ] (اِخ) ارکلی(1). ارگلی(2). هراکله(3). واقع در پُنت که مستعمرهء یونانیان مِگار و از بنادر ممالک تابعهء ایران هخامنشی بود و بقول سترابون و پوزانیاس شهر مهم و ثروتمندی بود. (ایران باستان ص 1091، 1510، 2109 و 2133 و 2152). این شهر در ترکیهء آسیا (اناطولی، ولایت قسطمونی) واقع است. رجوع به ارکلی شود.
(1) - Erekli.
(2) - Eregli.
(3) - Heraclee. Heraclea Pontica.