ارلانگن

«لغت نامه دهخدا»

[اِ گِ] (اِخ)(1) اِرلانْغِن. شهری است در 15هزارگزی شمال نورمبرگ در میانهء باویِر (فرانکُنی)، واقع در ساحل رِگنیتز، دارای 30000 سکنه. این شهر بدو بخش بنام ارلانگن قدیم و ارلانگن جدید تقسیم میشود. ارلانگن جدید در تاریخ 1688م. از طرف مهاجرین فرانسوی تأسیس شده و دارای یک دانشگاه و دو کتابخانه و باغ نباتات و کارخانه های منسوجات و آئینه سازی و کاغذسازی و استخراج الکل است. (قاموس الاعلام ترکی).
(1) - Erlangen.