«لغت نامه دهخدا»
[اَ مَ] (ع ص) چشم که خیم آورد. کسی که در گوشهء چشمان او چرک و خیم گرد آید. (آنندراج). آنکه چشم آلوده به رمص دارد. کیکن. (مهذب الاسماء). چشم باخم.
