ارمیا

«لغت نامه دهخدا»

[اِ] (اِخ)(1) (سِفْرِ...) نام کتابی است از توراه. (الفهرست چ مصر ص 34). ترتیب این کتاب در احکام نبوت های متنوعه و وعده های الهیه اش امری مشکل است، اما بقاعدهء طبیعی صحیح و کافی و بچهار قسم عام منقسم میشود که مشتمل بر نبوت هائی است که در زمان سلطنت یوشیا و یهویاقیم و صدقیا و جدلیا کرده شد. باب آخرین کتاب چنانکه معلوم است الحاقی است و احتمال میرود که تصنیف عزرا باشد. و با دوم پادشاهان 24: 18 - 20 و 25 چندان تفاوتی ندارد (ارمیا 15: 64) و نبوتهائی که راجع بمسیح میباشد در باب های 23: 1 - 8 و 31: 31 - 40 و 33: 14 - 26 یافت میشود و در عهد جدید بدان اشاره رفته است. (انجیل متی 2 : 17 و 16: 14، رسالهء عبرانیان 8: 8 - 12). (قاموس کتاب مقدس).
(1) - Jeremie.