ارمیه

«لغت نامه دهخدا»

[اَ] (اِخ) آرمیرو(1). قصبه ای است در جهت جنوب شرقی تسالیا و مغرب خلیج غلوس بمسافت یک ساعته راه از ساحل دریا. هوای لطیف و آبهای فراوان و خوش دارد. در زمان عثمانیان این قصبه مرکز قضا بود و قریب 2500 نفوس و 5 جامع و 2 مدرسه و یک سربازخانهء مستحکم داشت. در این اواخر قصبهء مزبور بیونان داده شد و از این رو اکثر مسلمانان به ترکیه مهاجرت کردند در نتیجه قصبه و قضای آن از حیث نفوس و آبادی رو بتنزل گذاشت. مقبرهء شیخ علی سمرقندی در این قصبه است و آن از طرف باربروس خیرالدین پاشای مشهور بنا شده بود. (قاموس الاعلام ترکی).
(1) - Armyro.