اروانه

«لغت نامه دهخدا»

[اَرْ نَ / نِ] (اِ) گلی است که آنرا خیری صحرائی گویند، چون قدری از آن بخور کنند هر بوی بد و گنده ای که در جائی باشد برطرف گردد و زایل شود. (برهان) (رشیدی). || نوعی شتر. (جهانگیری) (برهان). الوانه. نوعی از ماده شتر. (رشیدی). ناقه(1) :
من بنده که روی سوی تو آرم(2)
بی بُختی و بیسُراک و اروانه.مختاری.
(1) - کلمهء اروانه در میان شاه سونهای شتردار خواور ورامین و اطراف قزوین بهمین معنی متداول است.
(2) - ن ل: سوی ره دارم.