ارومه

«لغت نامه دهخدا»

[اَ مَ / مِ] (اِ)(1) علفی که اشخار از آن حاصل شود. شخار. اشنان. اشنه. اشنان القصارین. غاسول رومی.
(1) - Kali. Soude.