«لغت نامه دهخدا»
[اِرْ] (ع مص) با فراخی و ارزانی شدن زمین. (منتهی الارب). ارافه. || علفناک شدن زمین. (منتهی الارب). || بزمین علفناک رسیدن. (منتهی الارب).