آون

«لغت نامه دهخدا»

[وِ] (اِ) در لهجهء عرب اندلس «ابن» بوده و از اینرو کنیه ها مَبْدُوّ بابن عربی که از آن طریق داخل مغرب شده است بهمان صورت باقیست: آون پاس بجای ابن باجه.