از آن پس

«لغت نامه دهخدا»

[اَ پَ] (ق مرکب) بعد. سپس :
دل و جنگ و کین را بیکسو نهاد
وز آن پس نکرد او ز پیکار یاد.فردوسی.
وز آن پس بزرگان شدند انجمن
ز آموی تا شهر چاچ و خُتن.فردوسی.
وز آن پس بدو گفت کز میمنه
سواران بسیار و پیل و بنه...فردوسی.