آوه

«لغت نامه دهخدا»

[وَ] (اِخ) آوهء سمکنان. نام یکی از سران سپاه کیخسرو :
پسِ گیو بد آوهء سمکنان
برفتند خیلش یکان و دوگان.فردوسی.