ازدار

«لغت نامه دهخدا»

[اَ] (اِ مرکب) نامی است که در لاهیجان بدرخت آزاد دهند و نامی است که در علی آباد - حاجیلر به «زلگووا (پلانیرا) کرناتا»(1) میدهند و نامهای دیگر آن در آستارا نیل، و در گردنهء چناران آقچه آغاچ است و چوب آن نهایت قابل انحنا است و در رشت چانچو از آن کنند. رجوع به ازاد شود.
(1) - Zelkova (Planera) crenata.